Bruxelles Korner
Zehra Özer
Geçen yıl Şubat ayında, Amerika'nın Arizona eyaletinin Phoenix kentinde yaşayan Pellettiere-Swap ailesinin oğlu Steven, annesi Lyndee’yi evlerinde baygın halde bulur. Steven hemen acil servisi arar ve o anda 45 yaşındaki kadının oniki gün boyunca derin bir komaya gireceği henüz bilinmiyordu.
Doktorlar kocasına, oğlu Steven’e ve kızı Amanda’ya, Lyndee için daha fazla bir şey yapamayacaklarını söylerler. Komaya giren Lyndee'nin daha önceleri organlarını bağışladığını bilerek, hep birlikte bağlı olduğu yaşam destek ünitesinin fişinin çekilmesi yönünde zor bir karar alırlar.
Veda
Lyndee'nin yakınları ona hastanede tek tek veda etmeye gelirler. Ancak, onlar Lyndee’ye veda ederlerken, sevdikleri insanın kendisine söylenilen her bir kelimeyi duyduğunu hiç tahmin edemediler. "İnsanların baş ucuma gelerek bana neler konuştuklarını ve yeğenimin benim için okuduğu bir yazısını hatırlıyorum," dedi Lyndee Amerikan haber kanalı CBS 5 muhabirine.
"Doktorlar aileme, fişi çektiklerinde benim sesler çıkarmaya başlayacağımı söylediler. Bunu duyduğumda baya bir irite olmuştum. Ben ölmek istemiyordum ki. Ben hala yaşıyordum. Sadece hareket edemiyordum, konuşamıyordum. Hakkımda konuşulanların hepsini duyuyordum fakat cevap veremiyordum," diyerek Lyndee devam etti anlatmaya. "Doktorlardan biri göz kapaklarımı açarak, aileme benim hiçbir şeye cevap vermediğimi söylediğini de hatırlıyorum," diye anlatıyor Lyndee.
Savaşçı
Oysa ki Lyndee o esnada, içten içe yaşadığı umutsuzca bir çırpınış ile dilini kımıldatmaya ve birşeyler söylemeye çalışıyordu. Bir şeyler söylemek istiyordu fakat buna gücü yetmiyordu. "Kafamın içinde neler söylemek istediğim çok açık ve netti, ama bunları onlara ulaştıramıyordum."
Sonunda kocasının da kendisine veda etme zamanı gelmişti. Kocası kulağına: "Savaşmanı istiyorummm", diye fısıldadı. Lyndee ye o anda gerekli olan belkide bu sözleri duymaktı ve Lyndee savaştı... Anne Lyndee o anda içinde kalan çok az gücüyle savaşıyordu... Ve en sonunda neredeyse kimsenin duyamayacağı kısık bir sesle kocasına, "E v e t... bbben... bbbir... sssavaşcıyım" demeyi başardı.
Doktorların verdiği uğursuz tıbbi prognoza karşın, Lyndee tamamen geriye dönmüştü. Lyndee sonunda cevap vermişti ve nasıl da cevap vermişti.
Ertesi gün hastaneye gelen ve henüz tam olarak neler olup bittiğini fark edemeyen kızı Amanda, bir gün önce veda ettiği annesini görünce dizlerinin bağı çözüldü ve yere çöktü kaldı. "Anneme baktım bana 'Merhaba' dedi, annem capcanlıydı, ben şoka girerek dizlerimin üzerine çöktüm kaldım. Ben onu gerçekten ebediyen kaybettiğimi sanmıştım," dedi kızı yaşlı gözlerle.
Mesaj
Lyndee komayı atlattı ve iyileşti. Bir gün belki, koma halinde ve artık bir şeye cevap veremeyen sevdikleri için böylesi güç bir karar alma zorunluluğu yaşayan insanlara Lyndee'nin bir mesajı var. "Bilinçsiz olmak, sizin artık hiç bir şeyi duymadığınız anlamına gelmiyor. Böylesi zor durumlarda sevdiklerinizle konuşmayı kesmemelisiniz. Sakın pes etmeyin. Onlar sizin her söylediğinizi duyuyorlar, ben bunun canlı bir örneğiyim," diyor Lyndee mesajında.
Yorum Yazın