AYDINLIKTAN KARANLIĞA , KARANLIKTAN AYDINLIĞA

AYDINLIKTAN KARANLIĞA , KARANLIKTAN AYDINLIĞA 
Tuhaf zamanlar tuhaf insanlar dönemini yaşıyoruz . 
Karanlık büyüdüğünde insanın karanlığı da görünmez olur . Ama ışık belirmeye başladığında insanın karanlığı da görünmeye başlar . Bireysel ve toplumsal anlamda da bu böyledir . Karanlığı ışıkla tanımlarsın , ışığı da karanlıkla .
Kendi karanlığını tanıdıkça ve ayrıştırdıkça yani aydınlanıp uyandıkça ne olman ve ne olmaman gerektiğini anlamaya ve de tercihlerini netleştirmeye başlarsın .
İşte burada niyet ve inanç girer devreye .
Niyetini iyiliğe , inancını kendisine sabitleyenlerin omurgası sağlamlaşır .
Niyetini riyakarlığa , yalana , inancını kendisi dışında olan herhangi bir şeye yöneltenler de yavşaklaşır .
İyi ve temiz niyet , önce kendine inanç 
Kendisinin arkasında duran kişiyi yıkacak bir güç yoktur .
Yüzleşmek yüzsüzlükten kurtarır insanı . Kendini kabul kibirden , kendini kandırmamak yalandan , kendini sevmek hasetten , kendine inanmak kanmaktan kurtarır insanı .
Benlik zannından birlik zannına ulaşmak özgür kılar insan beynini . Ben demek benim demek birlik zannı ile anlamlıdır . 
Kendinde ısrar hakikâtte ısrardır . 
İrade insanın yegane özgürlüğüdür .
Bir sonraki MAKALE köşe yazimda görüşmek üzere sonsuz sevgiler saygilar selamlar esen kalin Aile Ata dostlarim değerli takipçilerim .