Bugün Sevgililer Günüymüş dostlar, bende bilmiyorum öyle diyorlar…
« Sevmenin günü mü olurmuş ?! » diyenleri duyar gibiyim.
Sahi sevgili ne demek ti ?! Ana, evlat, yâr… Yaradan dı, kısacası gönülden çıkmayandı.
Bugün bütün sevenler birbirine hediye veriyolarmış. O hal de bende isterim, ama öyle her cüzdanı kabarık gönlü fukaranın verebileceği türden değil. Çok zengin olmalı çoook…
Mesela, yanım da oluşu güven vermeli, yüreğiyle sarmalı beni.
Duruşunda sağlam, ama bir köy türküsüyle gözleri dolacak kadar yumuşak kalpli olmalı.
Varlığıyla Cenneti, yokluğuyla Cehennemi aratmamalı…
Yüreği zengin, şefkatinde cimri olmayan Yâr’dan ala armağan olur mu ki ?
Bu isteklerim bazılarına göre ilkel gelebilir... « Bu devir de nerdeee » de diyebilirsiniz. Ama ben bilirim ki gönlü taş olduktan sonra, parmağına taktığı tek taş ile de ömür geçmiyor.
Belki çoğunuza göre taşralı da olabilirim, ama beni mutlu edecek hediye budur aga.
Haydi herkesin « Sevdalılar Günü » kutlu olsun, her Neşet Leyla’sını her Abdurrahim Mihriban’ını bulsun…
- Ayşe Namlı -