Farkında olmadan
Bir şekilde hayatta her şey değişime uğruyor. Çok da farkında değiliz sanki. Öyleymiş gibi olsada sürekli hareket halinde olunca, değerlendirmeye vakit bile olmuyor aslında. Bedenimiz, ruhumuz, çevremiz, düşüncelerimiz derken, nereye baksak bir şeyler değişmiş. Gittiğimiz şehirler olsun, tanıdığımız insanlar olsun, bir süre sonra onlarda değişime uğruyor. Giyim tarzımız bile değişiyor zamanla. Yaptığım resimler mesela, kullandığım renkler. Hatta yazdığım şiirlerim bile bir süre sonra değişmişler. Kendimi anlatırken bakmışım çevreme dönmüş kalemim, kelimeler değişmiş, hüzünleri geride bırakmış. Farklı yollara girmiş.
Yollar demişken... Sürekli hareket halinde olmayı bırakmışım onu fark ettim. Farkında olmadan değişmiş bir şeyler. Şöyle durup düşününce anladım. Bir sakinlik gelmiş üzerime. Daha çok seyrediyorum etrafı. Hareket halinde olunca görüntüler farklı oluyor. Sakin kenarda izlerken demlendire demlendire daha farklıymış. Hele de yeni bir bebek doğunca, aileye girince daha da yavaşlıyormuş insan.
Benim için öyle oldu diyebilirim. İnsan hayata onun gözüyle bakmaya başlıyor. Her şey iyice yavaşlıyor ve küçük adımlarla dünya keşfediliyor. Unuttuğumuz küçük şeyler tekrar dikkatimizi çekiyor. Farkında olmadan hayatın akışına kapılıp giderken birden bire frene basmak gibi bir şey insanın hayatına bir bebeğin girmesi.
Aynı zamanda durduğun yerde çok şey öğrenmek. Hayatını gözden geçirmek, önceliklerini yeniden sıralamak.
Yol ayrımları dediğimiz bu olsa gerek. Kararlar almak, tartmak, ölçmek, biçmek ve uzun uzun düşünmek. Düşünürken yüzleşmek. Kendinle yüzleşmek hareket halindeyken zor. Fırsat olmuyor, sürekli koşturmaktan. Daha çok dışa dönük yaşıyor insan. Durup sakinleşince fark ediyorsun. Akan suya bırakınca kendini, suyun üstünde tutmak için verdiğin çaba gibi düşün.
Beden de beyin de yoruluyor bir saatten sonra.
Suyun kenarında oturup, bütün bunları düşünmek bir ayrı hoş oluyor. Tabii ki bir süre sonra fazla boş vakit de, yavaş hareket de boğabilir. Ama şimdilik tadını çıkarıyorum yavaşlatılmış hayatımın. Renklerin canlılığını, doğanın yaza uyanışını, kelebeklerin uçuşunu seyrediyoruz minik torunumla. Farkında olmaya çalışıyoruz.
Bunları fark ederken bir çok şeyi de fark etmeden kaçırdığımızında farkındayım.
Nerkiz Şahin
Yorum Yazın
Facebook Yorum