Her şey normale döndü

Her şey normale döndü

Her şey normale döndü demek isterdik aslında, ama ne yazık artık normalin ne olduğunu bile unuttuk gibi. Tatil bitti bitmesine, okullar ise frankofon bölgelerde bu hafta açıldı ve öğrenciler sınıflarda pazartesi itibariyle yerlerini aldılar.

Flaman bölgesinde aynı pazartesi günü son tatil haftasına girdik. İki eylül itibariyle buralarda da okullar açılıp yeni okul yılını çocuklar selamlayacaklar. Almanya ve Hollanda gibi büyük ülkelerin eyaletlerinde geçmişten beri farklı okul tatilleri vardı.

Bana ne kadar garip gelsede mantığını az da olsa anlıyordum kocaman ülkelerin. Belçikada geçtiğim yılda onlara özenip aynı sistemi uygulamaya başladı. Küçücük ülkede bu farklılık epey kafa karıştırmaya başladı insanlarda.

Kafadan ziyade yeni birleşmiş aile modelleri de iki farklı bölgede yaşıyorsa artık birlikte tatil bile yapamaz hale geldi. Farklı bölgelerde yaşayan arkadaşlar yine aynı gerçekle yüz yüze geldiler. Gerçi insanlarda tatil yapacak bütçe de biraz zor çıkıyor gibi son zamanlarda. Modern kölelik dediğimiz sistem artık insanları yuttu yutacak değil de ögütmüş bile.

Kimi duysan ya tatil yapmadığından yakınıyor, ya da yaptığı tatilin pahalılığından şikayetçi. Normalde alışık oldukları durumdan uzaklaşmış haldeler genel olarak.
Ama düşününce normal dediğimiz şeylerin hangisi normal ki? Çocukluk yıllarımıza dönüp baktığımızda ne renkli televizyon vardı ne de çep telefonu. Beş yılda bir tatile gidenler köyünden çıkmadan geriye dönüp geliyordu.

Elektrikli arabanın e-sini duymamıştık. Tatillerde saç ektiren, diş taktıran, burun estetiği olanları hatırlamıyorum bile o yıllarda. Demek normalde alışık olmadığımız bir çok duruma alışmışız gün geçtikçe. Bu günlerde bir zaman gelecek normal kelimenin altında yerini bulacak gibi. 

Yüz tanıma cihazları, puanlı ehliyetler, hastaneye adapte edilen robotlar, sizin yerinize yazan ve çizen robot ve cihazlar, yazıcıdan üretilen silahlar...
Artık hiç biri hayal gücümüzü zorlamıyor gibi. Bu düşünce normal mı diye de düşünüyorum ama cevabını veremiyorum kendime.

Çocuklara zihin açıklığı dilerim, tatil sonrası herhalde gerekecek. Minik minik robotçuklar gözümün önünden gitmiyor nedense! 

Nerkiz Şahin