Kurt yaşlanınca
'Köpeğin maskarası olurmuş' diyerek içeri girdi yaşlı kadın. Baktım bir değil iki deynekle yürüyor ve oturduğum sandalyeden kalkıp yer verdim kendisine. Bir iki tekerleme daha savurdu, yaşlılıkla alakalı, değnegiyle alakalı tekerleme derken bütün İçerde bekleyenlerin yüzünde bir tebessüm oluştu.
Yüzünü bana çevirdi ve 'hadi çocuğum bana bir sıra al' deyip kimliğini uzattı.
İçerde sıra bekleyenler, kadın yüksek sesle konuştuğu için bütün olup bitenleri takip edebiliyordu aynı zamanda. Sırasını belirleyen fişini alıp kendisine verdiğimde 'benim sıra ne zaman' dedi ve biraz daha var deyince, 'ohoh ölme eşeğim ölme desene' diyerek yine herkesi güldürmeyi başardı. İçeri girdiği andan itibaren stand-up komedi yaparcasına herkesin dikkatini kendine çekmeyi başarmıştı.
'Emekliliğimi almaya geldim yavrum, kaç zamandır gelemedim, aklımda duracağına yiyim karnımda dursun' diyerek tekerleme ile konuşmaya devam etti.
'Buranın güvenlik görevlisi oluyordu her zaman, gelip bana yardım ediyordu' nerde bu çocuk deyip durdu ve bana da bir kaç defa 'Allah razı olsun çocuğum' demeyi de ihmal etmedi. Teyzenin gözünde çocuk gibi mi duruyordum bilmiyorum, ama hoşuma da gitmedi değil yani.
Tam yaşlı teyzeyi ön sıraya almak için hamle yapacaktım ki, güvenlik görevlisi onu fark etti ve yanımıza gelerek, niye ona seslenmediğini sordu ve sıra beklememesi için onunla birlikte gişelere doğru yürüdü ve iki değnekten birinin yerine koluna girdi.
Daha önce sağdan soldan homurdayanlar olmuştu çok uzun bekliyoruz diye. Hatta sırasını beklemeden çıkıp gidenler olmuştu beklemek uzun gelince. Yaşlı kadını güvenlik görevlisi gişeye götürdüğünde kimse sıramı alıyor diye kızmadı, söylenmedi.
Hiçbiri 'hop kardeşim, biz burda otobüs beklemiyoruz' gibi ifadeler de kurmamıştı. Herkes yaşına hürmeten öne geçmesine göz yummuştu.
Yaşlı kadın ise giderken olsun bize, yani ortaya karışık bir sürü tekerleme ile teşekkürlerini beyan etmeyi de ihmal etmemişti.
Kim bilir belki okur yazarlığı bile yoktu, ama hafızası çok güçlüydü o kesin. Hayatımda duymadığım tekerlemeleri duymuştum bir anda. Aralarında standart tekerkemelerde vardı tabiii ki ve onları sırf bu yüzden hatırlıyordum.
Yaşlı kadının ardından hayranlıkla baka kaldım ve deyimler kitabı almaya karar verdim oracıkta. Her ortama uygun deyimler, tekerlemeler kullanan insanlar hep hoşuma gitmiştir. Böylece yolumu kitapçıya düşürmek için de bahanem oldu yine.
Farkına bile varmadan sıra bana gelmişti bile.
Aslında bu teyzeden her sıra beklenen yerde bir tane lazımdı...
Nerkiz Şahin
Yorum Yazın
Facebook Yorum